Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Quodsi, ne quo incommodo afficiare, non relinques amicum, tamen, ne sine fructu alligatus sis, ut moriatur optabis. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Bork Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quis Aristidem non mortuum diligit? Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Gerendus est mos, modo recte sentiat.

Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt? Sed tamen est aliquid, quod nobis non liceat, liceat illis. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Duo Reges: constructio interrete.

Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id

ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Idemne, quod iucunde? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Praeclare hoc quidem. Bork

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Cum sciret confestim esse moriendum eamque mortem ardentiore studio peteret, quam Epicurus voluptatem petendam putat. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Nam quid possumus facere melius? Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Neque enim

civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Haeret in salebra.

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.