Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Urgent tamen et nihil remittunt. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quid nunc honeste dicit? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Sed ad bona praeterita redeamus. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.
Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quae cum dixisset, finem ille. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Hunc vos beatum; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quonam modo?
Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.
Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de
cupiditatibus finiendis. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Si enim ad populum me vocas, eum. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Duo Reges: constructio interrete. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quod non subducta utilitatis ratione effici solet, sed ipsum a se oritur et sua sponte nascitur. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam et perfectio est non dissimilis animantium. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Comprehensum, quod cognitum non habet? De hominibus dici non necesse est. Primum divisit ineleganter; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat?
Poterat autem inpune; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Quam ob rem tandem,
inquit, non satisfacit? Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
English