Pugnant Stoici cum Peripateticis. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Sint modo partes vitae beatae. Ubi ut eam caperet aut quando? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Iam enim adesse poterit. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Collatio igitur ista te nihil iuvat. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet.
Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Pauca mutat vel plura sane; Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Age, inquies, ista parva sunt.
Ut necesse sit omnium rerum,
quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Cum audissem Antiochum, Brute, ut solebam, cum M. Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere. Sed quid sentiat, non videtis. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Minime vero probatur huic disciplinae, de qua loquor, aut iustitiam aut amicitiam propter utilitates adscisci aut probari. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Scisse enim te quis coarguere possit? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ad rem redeamus; Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?
Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Duo Reges: constructio interrete. Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Ut id aliis narrare gestiant? Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Nam quid possumus facere melius? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es?
Res enim se
praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
Spanish