Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus?
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.
Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nulla erit controversia. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Laboro autem non sine causa; Quo modo? Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis reiciendisque rebus, potest is quoque esse. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Quis enim redargueret? Miserum
hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae;
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Negare non possum. Utram tandem linguam nescio? Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Sed ad illum redeo. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius. Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum? Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea sit bonum neget se posse ne suspicari quidem. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?
Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere. Duo Reges: constructio interrete. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Nam de isto magna dissensio est.
Spanish